کجاست کسی که تو را شناخت و باران پاکی و نجابت بر او نبارید؟ کجاست گلی که بروید و عطر و گلاب دلنواز تو را نداشته باشد؟ کجاست کوهی که صبر و استواری را از تو نیاموخته باشد؟ کجاست دریایی که موجا موج نام تو را آواز ندهد؟ بانوی آب های جهان ! مادر خون […]
کجاست کسی که تو را شناخت و باران پاکی و نجابت بر او نبارید؟
کجاست گلی که بروید و عطر و گلاب دلنواز تو را نداشته باشد؟
کجاست کوهی که صبر و استواری را از تو نیاموخته باشد؟
کجاست دریایی که موجا موج نام تو را آواز ندهد؟
بانوی آب های جهان ! مادر خون خدا! همنوای خورشیدی که در محراب طلوع کرد تا دنیا را به رستگاری برساند!
تو را هیچ واژه ای نتوانست بگوید یا بسراید، یا بنامد، که تو ناگشوده ترین راز همۀ خاک و افلاک هستی.
اینک یاد تو بر تمام سجاده های جهان ، شاخه ای گل یاس است که دل ها را در باغ های ملکوت به مهمانی بهاران می برد.
اینک نام تو ، بارانی است که برکت و آرامش را به ترنمی تابان می بارد تا دنیا را سیراب کند.
ای امیرۀ آسمان ! شهیدۀ عشیرۀ ایمان ! بانوی بانوان دو جهان ! از شهادت تو بود که شقایق، داغدیده تر از هر زمان زاده شد و زمین با نام تو آنقدر متبرک شد تا هیچ گوشه اش بی بهار و باران نماند.
بزرگا ! تو را می خوانیم و از چشمه سار معرفت تو می نوشیم تا انسان بمانیم و انسان بمیریم …
سید رضا سید دانش – فعال فرهنگی و رسانه ای
نویسنده: سید رضا سید دانش
