
هر کشوری دارای ریشههای فرهنگی و تاریخی است به نحوی که با اقلیم، تولید، اقتصاد، مذهب و رسم آن کشور هماهنگی کامل دارد بنابراین در هر رشتهای لازم و ضروری است بر روی پایههای گذشته راه آینده ترسیم شود. تاریخ و تجربه زیربنای علم، حرکت حال و آینده است بنابراین معماری و شهرسازی هنری چندبعدی […]
هر کشوری دارای ریشههای فرهنگی و تاریخی است به نحوی که با اقلیم، تولید، اقتصاد، مذهب و رسم آن کشور هماهنگی کامل دارد بنابراین در هر رشتهای لازم و ضروری است بر روی پایههای گذشته راه آینده ترسیم شود.
تاریخ و تجربه زیربنای علم، حرکت حال و آینده است بنابراین معماری و شهرسازی هنری چندبعدی محسوب میشود و ظرفی برای مظروف انسان است، موجودی چند بعدی با نیازهای متنوع و پیچیده و اگر طراح شهر و معماری اعتقاد داشته باشد فضایی که ایجاد میکند برای زندگی انسانهاست و ارتباط مستقیم با روح و روان، شادی و غمهای او دارد به طور قطع این فضا دعوتکننده است و در شرایط مختلف با زندگی انسانها رابطه برقرار میکند.
طراح لازم است نیازها، امکانات و محدودیتهای موجود در هر منطقه را درک کرده و براین پایه خلق فضا کند ضمن اینکه طراح با بهرهگیری از تاریخ معماری و شهرسازی و همچنین شناخت نقاط ضعف و قدرت میتواند آیندهای روشن بسازد.
آثار معماری و شهرسازی دارای تمام پایههای زندگی انسان است، انسانهای بزرگ طی سالها تجربه و سرمایه فکری و مادی از خود آثاری بهجا گذاشتند که بیتوجهی به این سرمایه بزرگ خلاف منطق و عقلانیت است.
تاریخ معماری و شهرسازی استفاده درست از طبیعت، اقلیم، نور، باد، آب، منظر، رعایت حقوق همسایگی، مصونیت از آلودگیهای صوتی، بصری، رعایت حریم منظری و عملکردی، رعایت نظم و هندسه، تناسب و تکرار که الهامبخش نظام جهانی است، میآموزاند.
تاریخ معماری و شهرسازی ماسوله در گیلان گنجینه ارزشمندی از دانش و آداب سرزمینی ما محسوب میشود، برخورداری از وجود تعداد منابع طبیعی آب که نخستین نیاز زندگی انسان است، بهرهمندی از میزان درجه حرارت آسایش انسان، برخورداری از رطوبت متعادل و مناسب، بهرهمندی از منظر کوه مقابل که حیاط خانههای ماسوله است و در کنار این مواهب خدادادی طراحی شهری در ارتباطات عمودی و افقی به صورتی که حتی در روزهای شلوغ مانند عاشورا و تاسوعا هیچگونه مشکلی برای عبور و مرور وجود ندارد.
هماهنگی ساختمانهای احداث شده در کنار همدیگر به صورتی که در ارتفاع مانع دید همدیگر نشده و در کنار هم تضادی احساس نمیشود، استفاده از مصالح بومی شهری را خلق کرده که در درازای تاریخ زنده و پایدار مانده است، این موارد تنها بخشی از درسهایی است که از ماسوله میتوان فرا گرفت به امید آنکه مراکز آموزشی و مدیریت کشور بیش از پیش برای فراگیری از تاریخ معماری و شهرسازی سرمایهگذاری کنند تا آینده شهرسازی و معماری از این وضعیت کنونی نجات یابد و زندگی در شهرها با روان انسان هماهنگی داشته باشد.
نویسنده: محمدحسن محبعلی